İtibar kelimesi de mutasyon geçirip, anlamını yitirmekte… İnsanların itibari değerlere verdikleri önemin giderek yozlaşması ve bu değerlerin yok olmaya yüz tutması, insanlığın tutunacak dallarından birini daha çürütmekte…
Ülkemizde geniş kitlelerce, itibarın ölçü birimi ne yazık ki maddi güce dayalı ve çok sığ… Para itibar yaratabilmekte… İtibarın suni ve geçici olmaması, kültürel paydada oluşması ve topluma, hatta insanlığa fayda ve saygınlık kriteriyle ölçülmesidir aslında doğru olan değerlendirme…
İtibarın artışı, eksilişi ya da korunması, konuyu izafi olarak değişken yorumlamaya teşne kesimlerin tek yönlü bakış açısıyla değil, kişinin içsel tatmini ve oto kontrolü ile oluşmalı ve yansımalıdır… Zaten kaliteli bir itibar da, bunu beklediği için itibari bir değerdir… Dışardan yapılan yargı ve yorumlar, sahiplerinin hüküm kriterleriyle, gözlem ve algılama kapasiteleri ile ya da peşin kararlarla sınırlı olabilmekte oysa… Ve içini dolduramamakta bu ulvi terimin…
Birisi için, “ çok itibarlıdır “ hükmünü verebilmek için aynı kanaatin kitleler nezdinde oluşmuş olmasıdır doğru ölçek… Oysa bizim ülkemizde aynı kaba yapanlar birbirleri için itibarlı adamlardır ve bu kısırlık dahi tek başına bu terimin itibari değerini ucuzlaştırmaktadır.
Zamanımızda ve özellikle ülkemizde kolay kazanılmış paranın tavanına vurmuş hazımsızların kolay kolay içini dolduramadığı bir konumdur itibar… Paranın gücü ile itibarı satın almayı denerler, belki geçici olarak başarırlar ama uzun vadeli taşıyamazlar… İçinde asalet olan itibar kıymetlidir… Oysa zamane itibarı, zamanın ahlaki deformasyonuna ayak uydurmuş durumdadır…
Kaybedecek hiç bir şeyi olmadığı için zengin olma adına her türlü yolu denemeyi mübah sayan zihniyetin zengin olma hedefine ulaşmasının olabilirliği ile tartılamaz itibari hedefleri veya konumları fethedebilmek… Evrensel anlamda itibar, paraüstü bir olgudur… Kültürlülük ile zenginliğin paralelliği de yoktur bizim ülkemizde… Hem zengin hem de kültürlü olabilen kesim çok azdır ve üçüncü nesillerden itibaren nispeten artmaktadır. Bizim ülkemizdeki itibarların evrensel değeri sıfırlar atılmış para birimimiz gibidir…
Devletin bankalarını zarara uğratan, kendi bankalarının içini boşaltan bir ırkın ahvadının iade-i itibar görebildiği bu düzende, bizzat itibar kavramının tarifi dahi bu düzene uyum sağlamış bir kendinden menkulluk arzeder…
Bu tıpkı, kanalizasyonların aktığı, çukur dolu yollarda Ferrari ile gezmek kadar itibari bir durum yaratmak gibidir… Ya da lağım akan koya lüks tekne bağlayıp, denize girmek kadardır burdaki itibari ölçek…
Geçmişinin reddiyle birlikte aristokrat sınıfını da yitirmiş olan ülkemizde asalet kavramı bilinmediği için, bu boşluğu çağdaş zontalar ve zontiyeler doldurmaya çalıştıklarında çok komik tablolar çıkabilmektedir ortaya…
Kendilerini müthiş itibarlı sananların en son moda suni tevazu akımları minimalizm mahreçli gösterileridir… Bu, sırıtan kültürsüzlüklerin ve altyapısızlıkların kamuflaj biçimidir aslında… Dekor minimal olunca insani değerlerin tavan yapacağı basitlikte hayatı yorumlayabilen sığ düşünce bu ülkede ancak aynı kafadakiler arasında prim yapar… Yani körler ve sağırlar birbirini ağırlarken, ülke gerçeklerinden bihaber, duyarsız ve ot bir mutlu azınlık temsil edilmektedir… Tevazuyu dahi bir kontra güç olarak ve toplumda barınma silahı olarak kullanmaya meyillidirler bu zavallılar…
Bu dahi dünyadan ne kadar kopuk bir ırk olduğumuzun delilidir… Paranın bu kadar ucuzladığı bir başka ülke olduğunu sanmıyorum… Kültür ve görgü özürlülerin botokslu ruhlarıdır çarpık toplumlarda muteber olan muktedirler…
Genetik olarak okuma özürlü olan toplumumuzun, küresel farkındalıkların hakkını verebileceğine, çarpıklıklara tepkisel olabileceğine, global felsefi trendleri, sosyal akımları, dünyanın gidişatını kavrayıp, ayak uydurabileceğine inanıyor musunuz? O zaman dünya genelindeki toplumsal itibar izdüşümümüz de bunla orantılı olmaktadır ne yazık ki…
Her şeyin kolay yolunu bulma kolaycılığı ile, emek sarfetmeden para ve mevki kazanma eğilimimizle, toplum olarak dünyada itibari bir değer yüklenebilmemiz ve evrensel değerlerle bütünleşebilmemiz pek mümkün gözükmüyor…
