Bir Damla Hakikat ve Darbe Girişimi
Asparagas bir hayat icat edildi ve biz de onun içinde yaşamaya mahkûm edildik. Bu siyasal, toplumsal ve kültürel iklimin yaratığı karanlık ortamda, ülkemiz vahşi ve kanlı bir darbe girişimine maruz kaldı. Bu toz duman içinde kim darbeci, kim masum, kim sorumlu anlamak mümkün değil.
Gerçeği görünmez kılmak, yapay algılar oluşturmak için o kadar çok gürültü yapıldı ki, ben şahsen kendimi zaman zaman cehennemde bekçilik yapan, ama kendisini cennete sanan bir zebani gibi hissediyorum. Bu konuda tek örnek olmadığımı da biliyorum.
Evet, bizim için yapay bir irade ve zihin yapısı icat etmeyi başardılar. Kendimiz değiliz artık. İstedikleri zaman, istedikleri kadar oynuyorlar bizimle. Bölünmeyi, parçalanmayı kabullenmiş huzursuz gölgeler gibiyiz. Ruhumuz paramparça. Birçoğumuz yaşanan korkunç vahşet karşısında ürperme hissini bile yitirmiş durumda.
Hayal kurmayı, azıcık gülümsemeyi bile unuttuk. Birazcık kalmış olan kardeşliğimizi, kırıntısı kalan dayanışma duygularımızı da yok etmek için ellerinden gelini yapıyorlar. Ne kuşlar, ne ağaçlar, ne çiçekler umurumuzda. Varsa yoksa yapay umutlar, sahte iyilikler ve sanal mutluluklar…
Genetiğimizle oynandı ve frankeştaynlar ortaya çıktı.
Darbe tehditleri, şark kurnazlığı, fırsatçılık, korku, güvensizlik, vahşet ve ölüm her yerde.
Kimilerinin yaşananlar karşısında aklı şaştı ve çenesi düştü. Daha fazla gürültüye gerek yok. Acılarımızı sindirmek, biraz da dindirmek için lütfen biraz sessizlik… Kafamızı toplamak, ne olduğunu biraz olsun anlamak için, lütfen biraz sessizlik, bir damla hakikat…
