YENİDEN FRANSIZ DEVRİMİ
Abdullah Gürgün
Paris!
Sen güzel cehennem
sen çirkin cennet
sen düşlerin ve gerçeklerin
sen açlığın ve tokluğun
sen aydınlığın ve karanlığın
sen uygarlığın ve isyanların
sen varyetelerin ve cenazelerin
gizemli kenti!
Eyfel, Luvre, Notre Dame
Restaurantlar, kafeler
Madamlar, matmazeller, mösyöler
Randevular, randevular
Edith Piaf, Mirelle Matieu, Yves Montand
hemşerim Charles Aznavour,
çocukluk aşkım Birgitte Bardot
Marie Antuanette, Jeanne d’Arc, Robespierre
Voltaire, Balzac, Victor Hugo
asiler, sefiller…
Ne diyordu Terzi Mustafa?
”Biz yaşamadan
mezara girenleriz.”
1968 yılında gitmişti
bulvarları barikatlarla süslü
Paris’e!
kırk yıl dile kolay
tek odada hanımla
bir köşede ocak – mutfak –
öteki köşede dikiş makinesi – atölye –
Dik babam dik!
Nerde yattı nerde kalktı?
Hamam yok, hela dışarda!
Çocuklar burda oldu, burda doğdu, büyüdü…
Usta Türk terzileri
meşhuuuuur Fransız modasının,
Araplar, Mağribiler, Siyahlar,
Fransızlar,
İşçiler, İşsizler,
İşten ÇIKARILACAKLAR
yine sokaklardalar!
Yine isyan var
yine başkaldırdı
İNSANLAR!
Yine barikatlar kuruldu bulvarlara
Zafer takının etrafına
Yüzbinler yürüyorlar, milyonlar direniyorlar!
Fransız polisi, jandarması
bir kez daha
proletaryaya karşı
burjuvaziden yana
Bir daha
yine bir daha
Fransız devrimi zamanı!
Vive la révolution Française!
Fransız işçileri’nin genel grev günü
