Bi’zatihi, 12 Eylül mağduru, otuz küsürlü yaşında iken yönetim kadrosunda yer alan aktif bir Pol-Der üyesi olduğum için 10 senelik mesleğinde olmuş ama yaşam mücadelesine ülkesinde devam etmiş kapağı, Siyasi Sıgınmacı ! olarak yurtdışına atıp yıllarca sosyal Emperyalist ülkelerde beslenmemiş, (istisnaları tenzih ederim) First Lady’lerimiz’den birisi gibi ülkesini batılılara şikayet etmemiş olan birisi olarak, Elbette’ki Askeri vesayetlere, ve darbelere dolayısıyla darbecibaşı Kenaan Evren’e şiddetle karşıyım.
Ancak bugün 12 Eylül darbesinin dolayısıyla Kenan Evren. aleytarı olan, ölü’ye küfreden O günleri bir şekilde yaşamış veya hatırlayacak olan1970 ve sonrası doğanlar’a benim de iki çift sözüm var.
Haydi hep beraberce zaman tüneline girelim, malum darbe’den sadece 2 sene öncesini Türkiyesini seyredelim.
1965 te (1960 askeri darbesinden sonra yapılan ilk) genel seçimlerde, Kars’ta yaptığı seçim konuşmasının sonunda, İktidara geldiğim zaman Kars’a daha ne yapmamı istersiniz sorusuna yaşlı bir Karslı’nın elini kaldırarark beg, beg, biz patetes ile geçiniriz sözü üzerine (…) Kars’a Patetes Fabrikası’da! yapacağım diye vaadlerde bulunan ve o seçimde Kars’ın 5 millet vekilinden 4’üne alan, hala yaşayan her devrin politikacısı Süleyman Demirel, zaman’ın sosyalist’i merhum, Bülent Ecevit ve yine zamanın dinci parti başkanı merhum Necmettin Erbakan’O dönemlerin Türkiyesinde ya iktidarda yada ana muhalefet partilerinde ülkenin gününe ve geleceğine yön veren veya vermesi beklenen siyasi karekterler idiler.
Ancak bu siyasilerimiz ülkeyi içinde bunduğu siyasi kaos’tan düze çıkartacak çözümler üretmek yerine tam aksine, doymak bilmez hırsları, seviyesiz şekilde hergün sokak kabadayıları gibi birbirlerine saldırarark, uyuşmamamak, anlaşmamak adına her türlü siyasi çamurluğu yapmakla meşgül iken, Emperyal ülkeler zevk’ten elllerini oğuşturken Pkk ve Asala ‘ sinsi, sinsi gülerek sipere yattıyorlardı,
Sağcılık/Solculuk adına ailelerin bile parçalandığı, günde ortalama 15 gencin vurulduğu ekonomi’nin dip yaptığı, Esnafın ve okulların kepenk kapatmak zorunda kaldıkları, komşuların bile birbirlerine kuşku ile baktıkları, birbirlerin’den korkar hale geldiği tam’da, at izinin it izine karıştığı, sisli günlerin birinde Kenan Evren. bir şafak vakti ortya çıktı düdüğü çaldı affedersiniz herkesi kıçının üstüne oturdu.
Ertesi gün akan kan durdu, kapalı dükkanlar ve okullar açıldı, sağda ve solda binlerece kişi hapishaneler yetmediği için futbol sahalarına doldurulmaya başlandı. Tamda askeri bir mantık olan karıştır barıştır slogonu ile sağcısı solcusu aynı hücrelere hapsedil’diler.
Çoğu Türkiyenin geleceği olan bu genç insanlar, haklarında savunmalar hazırlanmadan mevsimler boyu hapishanelerde çürütüldüler. Hatırladığım kadari ile 16’sı Solcu 9’u Sağcı toplam 25 fidan’ımız resmen katlediler. Kimileri orada öldü, kimileri sakatlandı, sağ kalanlarda yıllarca izlerinini üzerelerinde silemedikleri fiziksel ve manevi işkencelerin tramvaları ile yıllar sonra aramıza karıştılar
Tüm bunlar olurken bırakınız birilerinin bir şekilde itiraz etmelerini, kendilerini tankların önüne atmalarını filan, ilk fırsat’ta hem sağ cenahta hem sol kesimde yığınlarca sıradan insanlar ve de aydınlar, sağol varol ALLAH senden razı olsun. Siz gelmeseydiniz az daha vatan elden gidecekti türünde döktürmeye el, etek öpmeye yağcılık yapmaya başlamadılarmı?
Hatta bazıları o gün Evren’e resmen biat ettiler, methiyeler düzdüler, yalakalık yaptılar, karşısında esas duruşa geçtiler terfi ettiler. Darbenin yarattığı elverişli koşullardan faydalanarak küplerini doldurdular. Darbecilerin bütün yaptıklarına onay verdiler bir yerlere hatta iktidara geldiler. K. Evren’i en üst seviyede davetlerde şeref konuğu olarak ağırladılar, elini öptüler. Ama K. Evren ölünce arkasından sövüp ve cenazesine gitmeyerek ucuz kahramanlar oldular!
Buraya kadar anlattıklarıma hayır diyebilen birisi varmı? Elbet’te yok. O zaman bugün’kü (son yıllarda biden bire moda olan) Demokrasi havariliği, iki yüzlü’lük hatta dört yüzlü’lük, değilde nedir? Dahası böylesine bir kişiliksizilik ve omurğasızlık niye?
Biz gerçekten böyle koyma akıllı ve balık hafızalı bir millet’miyiz? Tarih kitaplarımızdan, Tarihle ilgili dizi filimlerimizde bile ya ecdatı olduğundan fazla abartır ya da arkasında küfrederiz. Bu toplumsal bir tür ruhsal bozukluk değilse nedir?
