Semahat teyze her yıl Almanya’daki kızının yanına giderdi. Bu onun için güzel bir heyecan ve yaşam sevinci idi.
İnsan haklarının insani yönünü eksik yorumlayan acı vatan Almanya, yıllardır orayı vatan bellemiş insanları kapı dışarı etmek için açık bir kampanya başlatamıyor ama, bakın insanı insanlığından utandıracak neler yapıyor.
Torunlarını, kızını özleyen Semahat teyzeme kızı Almanya’dan davetiye gönderdi, uçak biletini gönderdi. Semahat teyzem de aylar öncesinden o tatlı heyecanı yaşamaya başladı. İstanbul’a gidip, Alman konsolosluğundaki muameleyi görene kadar.
Önce dul aylığına bakıp “ sizin geliriniz az “ dediler, sanki orada çalışmaya kalkacakmış gibi… “ Kızım oradaki masraflarımı karşılayacak, işte belgesi “ dedi…
Sonra “ siz çok yaşlısınız “ dediler, sanki üzerilerine vazifeymiş gibi… Yani “ bizim topraklarımızda ölmeye kalkarsanız “ gibilerden…
En sonunda da, “ gidin tam teşekküllü sağlık raporu alın” dediler. “ Peki olur “ dedi. “ Ama Maltepe’de bilmemne hastanesindeki Dr. Hans Müller’den alacaksın raporu “ dediler…
Pes !!!
Zaten Semahat teyzem de “ pes “ dedi. Hatta “ alın ülkenizi de …….. ….. “ da diyecekti de, “ ya oradaki kızına zararı dokunursa “ korkusundan onu da diyemedi…
İşte bu kadardır Avrupa gözündeki itibarımız…
Sırbistana’a, Tacikisatan’a, Zambia’ya, Sudan’a, Libya’ya, Katar’a vizeyi kaldırtmayı başaranlar okusunlar.
Sonra gelsinler Semahat teyzeme, teyzem de onlara bi okusun…
