Çünkü bilgisayarın B’si dahi bilinmediği için, yanlış bir şey sorup komik duruma düşerim diye korkarlardı. Henüz bırakın evleri, ticaret ve sanayi kuruluşlarına bile girmemişti bilgisayarlar. 80’lerin başında ilk THY, sonra da YKB’de başladığında, oranın ilk kurucu kadrosundaydım, ilk işim olarak, koyunun olmadığı yerde keçi hesabı…
80’ler boyunca Shereton ve Hilton otellerinde düzenlenen, katıldığımız BÜKOMA fuarlarında, insanların sordukları soruların çetelesini tutar, gülerdik… ” bu alet tansiyon da ölçüyor mu?, şimdi burdan tuşa basınca, burdan mı çıkıyor? ne var ne yok diye sorsam cevap verir mi? Her dediği doğru mu? vs…”
85 Yılında Hilton’da, “konuşan bilgisayar” anonsuyla, Commodore’un mekanik sesle konuşma programını tanıtmak amaçlı basın toplantımızda, teknik nedenlerle, bilgisayar konuşmayıp da, Commodore’un Uluslararası Pazarlama Müdürü uzun konuşunca, basın mensupları salonu terketmişlerdi bana bozuk atıp…
Commodore 64’ün teybinin kafa ayarını yapmaca, zırt pırt bozulan joystickleri tamir etmece, hatta oyun kopyalamaca sektörler oluşmuştu o yıllarda…
81 yılında, YKB’nin Levent’te kurulan Bilpa merkezindeki ( resimdeki yer ) IBM System 4341 ile, Galatasaray Şubesi’ndeki IBM System 34’ün birbirleri ile ilk on line iletişiminde birinci sorumluydum 20’li yaşlarda… Daha sonra 1983’de kendi şirketim Ramesa’da iki mikro bilgisayarın birbirine bağlanmasının, birinden verilen komutun, diğeri tarafından görülmesi ve uygulanmasının demosunu yapmıştım Bursa Ticaret ve Sanayi Odası’nda işadamlarına…
O gün yaptığım konuşmanın Betemax videsu durur… Sene 1983, ” bir gün ” diyorum, ” bilgi havuzları olacak, o bilgi havuzlarına insanlar bilgi yükleyecekler ve birbirleriyle paylaşacaklar…” Henüz internetin esamesi yok, bilgi transferi yok, elektronik bilgi yok… Ama ” Bilgi çağı ” diye bir çağdan bahsetmişim…
Sene 2014, Dünya, kurulduğundan itibaren, o yıllara kadar geçirdiği milyarlarca yıllık evrimin ve teknolojik ilerlemenin binlerce kat fazlasını, bu son 30 yıl içinde kat etti… Ülkem de, insanım da, hakkını vermek lazım, bu gelişme ritmine fazlasıyla ayak uydurdu…
Bilgiye olan açlık bu sayede kısmen giderildi, iletişime dayalı gelişmelerde payımızı aldık halk olarak… Mars’da dolanan arabayı, uydulardan, uzay araçlarından yapılan yayınları evimizden canlı izledik… Dünya’nın bir parçası olabildik…
Oysa 70’lerde İngiltere’de talebelik yıllarımızda Türkiye’ye otomatik telefon açamazdık, tam 6 saat sonra verilen saatte telefon kulübesinde olurduk, o saatte bağlarlardı. Okulda özellikle Yunanlı arkadaşlarımız kafa bulurlardı bizle, ” ne kadar geri ülkesiniz” diye…
İşte bugün, ileri götürülme adına, aynı o geri kalmışlık günlerine doğru yola çıkarıldık, geri vitesine takıp… Kesilecek olan sadece internet değil, candamarımız, bilgi alma hakkımız, paylaşma hakkımız, sosyalleşme keyfimiz, Dünya’nın ritmine ayak uydurabilme aracımız, doğru haber alabilme kaynağımız…
Bilgi havuzlarımız taştı demek ki… Birileri o taşan sular sellerden çekiniyorlar, gocunuyorlar demek ki… Tıpkı, derelerin yataklarını değiştirdikleri gibi, HES’lerle setler koyup, suyun özgür akışını kestikleri gibi, doğal bilgi akışını da kesiyorlar…
Ama bilgi suya benzer, doğal yatağında dizginleyemezsin, dolar, taşar… Taşeron barajlarında birikmez, satılmış sular gibi… Doğa kendisinden alınanları geri alır deniz dolguları gibi… Ve su eninde sonunda kendi yolunu bulup, özgür akar… Varın gelin, baraj olmayın bilginin ve zamanın önüne…
Bu sadece internet meselesi değildir; Zamanın ritmine ayak uydurup uyduramayacağımızın tasarısıdır bu, evrimin değişken boyutlarına taşınıp taşınamayacağımızın bize sorulmadan birilerince alınmış kararıdır, dağarcığımızın yargısız infazıdır… geleceğimize set çekilmesidir…
Zaman herşeyi biliyor, bozar bunu, eğer en iyi hakemse… Halk bir şeyler öğrenmesin diye, matbaanın ülkeye gelişini 268 yıl geciktiren zihniyet artık barınamaz bilgi akışının önünde… Alüvyonları da sürükler bilgi çağlayanları…
