KÜNYE
YAZAN: Samuel Beckett
ÇEVİREN: Genco Erkal çevirisi esas alınarak Uğur Ün, Abet Limnn ve Berent Enç – Herman Sarıyan çevirileri ile Samuel Beckett’in orijinal İngilizce metninden yararlanılmıştır.
Yöneten: Cem Uslu
Dramaturg: Ayça Seymen Şimşek
Dekor, Işık, Kostüm, Makyaj: EKİP
Afiş, Broşür: Altan Sinan Cebecigil
Oynayanlar:
HAMM: Cem Uslu
CLOV: Simel Aksünger
NAGG: Murat Engiz
NELL: Ayşegül Uraz
OYUN HAKKINDA
Oyun Sonu, bilinmeyen bir felaketin sonrasında, zamansız ve mekânsız bir evrende geçer. Uzam, dört duvarla çevrili ve dışarı bakan iki küçük pencereyle mutfağa açılan tek bir kapıya sahip köhne bir odadan ibarettir. Odanın tam ortasında, derme çatma bir tekerlekli sandalyede oturan Hamm, yürüyemez ve göremez. Uşağı Clov ise oturamaz. Hamm’in anne babası Nell ve Nagg ise bacaklarını yitirmiş olarak birer çöp tenekesinde yaşamaktadırlar. Bu dört kişinin aralarındaki ilişki sevgiye değil; çoğunlukla nefret, tiksinti, alışkanlık ve belki acımaya dayanır. Sonunda, oyun sonu geldiğinde, aslında hiçbir şeyin sonu gelmemiştir.