Başkanlık seçimlerinin vazgeçilmez seks senaryoları

ABD’nin başkanları öyle torbadan kur’ayla çekilir gibi zırta pırta kolayca çıkmaz, bâht ve talih oyunu veya kazı kazan gibi lotaryadan da seçilmez…
Başkan’ın başkan olabilmesi için eteğindeki taşları dökmesi gerekir, bu arada ona o sırada taş atanları da bertaraf etmesi ondan beklenir.
Yoksa Beyaz Saray’ın anahtarını cebe koymak öyle kolay iş değildir.
Gerçekten bu kolay bir iş sanılmasın, son derece yıpratıcı, insanı yerden yere vuran bir siyasî kampanyadır.
ABD’nin 57.Başkanlık seçimi yarışı hızla devam ediyor, şu sıralarda… Seneye seçim var!
Seçime girecek adaylar önce kendi partileri içinde yarışıyor, sonra da başüstü sıralamasında yağlı güreşe çıkacaklar…
Özellikle muhalefette olan Cumhuriyetçi Parti saflarında Başkan kim olacak sorusuna karşı yanıtlar aranıyor, adayların ¨Ben olacağım, ben olacağım!¨ diye ortaya atıldığı kürsülerde hepsi boy ölçüşülüyor.
Obama’nın ikinci dönem başkanlık için yeniden seçime katılacağı açıklandığından bu yana kendi partisi olan Demokratik Parti içinde bir rakip görülemediğinden, o cihette rahatız!
En azından dedikodusu, şâyiası, suçlaması, karalayıp leke çalması olmayan bir Demokratik Parti kampanyası var… Ama gel gelelim, Cumhuriyetçiler arasında durum kritik…
Cumhuriyetçiler kafa göz yarmacasına birbirlerine girmiş durumda. Bu kadarla kalsa iyi, dışarıdan da makineli tüfek atışı alıyorlar…
Cumhuriyetçi Parti’nin seçim meydanları, çatı kiremitlerinde dişi kedi için dövüşen erkek tekir kediler kavgasına döndü.
Herkesin kirli çamaşırları tek tek ortaya atıldı, ¨kim, ne zaman, kiminle, nerede ve nasıl, neden, niye o biçim şeyler yaptıysa¨ hepsi ballandırılıp şeker pekmezi gibi sakızlaştı.
Meğer kimlerin kırdığı yumurta kırkı geçmiş de bizim şimdi haberimiz oluyormuş, dedirtiyordu bu lakırdılar…
Gerçi bir küfe dolusu lafın içinden ayıklaya ayıklaya geriye bir Karamürsel Sepetine sığacak kadar kayda değer şey elde kalıyorsa da Amerikan magazin basını başta olmak üzere, televizyonlar, haber kanalları, gazeteler ve daha neler neler bu işlere parmak dolayacaktı.
İddiaların ve suçlamaların temel noktası, her zaman olduğu gibi yine seks ilişkileri üzerineydi.
Cumhuriyetçi Parti’den başkanlığa heveslenmiş olan siyahî siyasetçi Herman Cain’in pantolon paçasına sıçratılan çamur bu türdendi ve kolayca yerinden iki elin baş parmakları arasında çitilenip tırtıflansa dahi çıkacak tarzda görünmüyordu.
Cain önce suçlamayı önemsemedi ama mesele sonradan dallandı budaklandı.
Bir vakitler Amerikan Deniz Kuvvetlerinde balistik füze hesapları için matematikçi olarak çalışmış bulunan, sonradan radyocu, işadamı, gazete köşe yazarı olmuş bulunan 66 yaşındaki Herman’ı cinsel tacizle suçlayan bir Şikagolu bayan sıkı avukatlar tutmuş olduğu için dava mahkemelere kadar yansıdı.
Şikagolu Sharon Bialek adında bir kadın, 1997 yılında iş istemek üzere, o vakitler Amerikan Ulusal Lokantacılar Birliği Başkanı olan Herman’a başvurduğunu ve iş görüşmesi sırasında şimdi Başkan Adayı olan siyahî siyasetçinin elini mini eteğinden içeriye daldırıp kalçalarını, poposunu ve mahrem yerlerini okşayıp ellediği iddiasında bulundu.
Ortalık hemen ayağa kalktı!
Herman Cain gibi aile reisi, adam gibi bir adam, üstelik 370 milyon nüfuslu ABD’ye başkan olmak hevesi bir yana böylece dünyanın imparatorluğu mertebesindeki bir makama oturacak adam nasıl olur da bunu yapabilirdi?!
Gerçi Başkan seçildikten sonra makam koltuğunda Monica Lewinsky adlı stajyer kızla oral seks yapmış bulunan bir başkan örneği de vardı, hazırda… Lakin şimdi o eskimiş dedikodunun sırası değildi, hazır yenisi burada varken…
Herman Cain benim oramı buramı elledi diye suçlamayı yapan Sharon’un derhal ipliğini pazara çıkartmak üzere basın ve siyasî kulisler harekete geçti.
Icığına cıcığına kadını mercek altına aldılar.
Bir sürü falsosu, foyası, frikik, fasafiso ve fasaryası ortaya döküldü.
Ancak bunlar yeterli olmadı, zira iddia ciddiydi: Herman Cain bu kadının eteğinin altına elini bir kere sokmuştu!
Sharon’ın yaşamında iki defa kişisel iflasını isteyerek devlete, kamuya ve özel kuruluşlarla bankalara borç taktığını, finansal sıkıntı içinde olduğunu ortaya çıkaran mı dersiniz, nişanlısı olan bir erkekle şu anda yaşamakta bulunduğu yerden abuk subuk haberler çıkartan mı istersiniz; gırla gidiyordu…
Elli yaşına gelmiş bulunan Sharon’ın, güyâ 1997 yılında olmuş bir cinsel taciz olayını o günden bugüne kadar sır gibi saklayıp sanki ¨Dur sen, gün gelir Herman Cain başkan adayı olur, ben de olan biteni ifşa ederim!¨ diye beklediğine işaret edenler de çıktı.
Madem böyle bir cinsel taciz söz konusu olmuştu, niye bugünü bekledi diyenlere yasalar gösteriliyor, hukuğun zaman-üstü bir kavram olduğu açıklanıyordu.
Sharon’ın suçlamalarına önceleri gülüp geçen zenci başkan adayı Cain sonunda dayanamadı ve ¨Bu kadın yalan söylüyor, ben suçsuzum ve gerekirse yalan makinesine girmeye hazırım¨ dedi. Ama ciddiye alınmadı, zira Sharon’ın avukatları ciddi ciddi dava açmışlardı, mesele yargıca intikal etmişti.
Zira Demokratik Parti’ye yakınlığıyla bilinen meşhur avukatlardan Bayan Gloria Allred’in Sharon’ın suçlamasına ilişkin davayı üstlenmesi, müvekkiliyle birlikte hemen her yerde arz-ı endâm etmesi durumu birden ciddileştiriyordu.
Yorumculara bakılırsa, eğer Gloria gibi bir avukat kadın bu işe el attıysa, ardında gerçekten bir olmuş bitmiş var idi…
Bu arada, iki kişi arasında, kapalı kapılar ardında geçtiği iddiası yapılan ve kanıtı bulunmayan bu iddiaya gülüp geçen hukukçular da ortaya çıkmaktaydı.
¨Ateş olmayan yerden duman çıkmaz¨ misali bu işin ardındaki sis perdesini aralamaya çalışanlar şu âna kadar elle tutulur bir şey ortaya koyamadılarsa da bu aslında bir bakıma basında ve eğlence üretimi yapan televizyonlardaki yapımcıların işine geliyordu.
Gerçeğin ortaya çıkmaması çıkmasından daha çok istenen bir şeydi…
Dedikodu ne kadar sakızlaşıp uzarsa o kadar iyi idi…
Şimdi bu dedikodular altında süren Amerikan Başkanlık yarışında kimin kazanacağı merak konusu; yani Herman elini Sharon’un eteği altında bir şey arıyor gibi dolaştırdı mı yoksa bütün bunlar bir yalan mı, işte merak konusu bu…
Başkan seçilecek adamın eli etek altında mı değil mi, bütün mesele bu!