“Keşke” diyorum, “Ah keşke…”

Yani,”Ey Esad! Muhalefetini susturamaz ve sen de susmazsan BM Güvenlik Konseyi müdahale edecek!” (Ya da etme zorunda kalacak) Ve Hatay Suriye’li muhaliflerin bir ileri karakolu gibi… ”Ölümden kaçıyoruz, Esad’ın askerleri bizi öldürecek!” diyenlerin ve de demeye devam edeceklerin sığındıkları bir kışkırtma karargahı! Taraflı bölge!
Cumhurbaşkanı Gül’ün ise, İstanbul, Tarabya’daki Huber Köşkünde kabül edip görüştüğü zevat, ABD’li savaş baronları! Biri Cumhuriyetçi Parti’den senatör ve başkan aday adayı John McCain, öbürü Cumhuriyetçi Parti’den senatör Joe Lieberman…Kuzu postunda ikisi de. Cumhurbaşkanı Gül, “Esad uyarılarımızı dinlemedi, artık çok geç…” türünden laflar ediyor. Ki, savaş çığlığı!
Başbakan Erdoğan, Çin’in yolunu tumuş, oradan, “Bu şartlar altında kim ne yaparsa biz de onu yaparız, sınır ihlaline izin veremeyiz!” diye konuşuyor. Kurulmuş eski model bir saat!
Dahası yandaş medyada Çin’in Recep Tayyip karşısında yumuşadığı haberleri…
Dışişleri bakanı Davutoğlu da, Çin’e resmi gezisini yarıda kesip geriye dönüyor. Ve ezberlediği tek ayet: Suriye’yi işgal!
Hele Barzani’nin, Amerika dönüşü etekleri zil çalıyor, “Recep kardaşım sen Suriye’ye gir, Kamışlı’yı bana bırak…” Ki, “ Vizesini aldığım bağımsız devleti ilan etmem gecikmesin!”
Ve Genelkurmay canibinden hazırlık raporu, tamam!
Eh, o zaman, Batı ülkeleri konuşmadığına, Obama da Türkiye’yi nodulladığına göre, taşeronlukta bir eksiklik yok! Ve de tablo da tamam!
Oysa ben “Sağlık ve Güvenlik” diye köşe yazımı yazacaktım Cuma günü için.
Oturmuşum da bilgisayarımın başına. Ve günlerden Çarşamba. Biraz sonra da vakit Perşembeye bağlanacak ki, gecenin ilerlemiş bir saati… Gazeteler okunalı çok olmuş, televizyonlarsa günün son haberlerini yayınlamışlar! Ve sadre şifa veren bir çözüm yok! Yarınsa Perşembe, ve verili vadenin son günü. Peki ateşkesin bir ışığı var mı görünürlerde? Ne gezer! Sadece “Muhalif güçler”in çığırtkanlıkları var…Esad bizi vuruyor, öldürüyor..şu kadar ölümüz, şu kadar yaralımız var cinsinden yüzde doksan dokuzunun emperyalist yalan olduğu yaygara. Yani “Evet, ateşkese varım” demeyecekleri, kesin.
Esad’sa silahlı birliklerini şehirlerden çekeceğini söylemiş, başlamış da çekmeğe…Ama yakasını bırakan mı var? Daha bu sabah sınırda bir maraza çıkarılmış mesela. İki Türk’ü yaralamışlar. Kim ola bu yaralayanlar? Yüzde doksan dokuz, Muhalifler…Neden? Recep Tayyip’e gerekçe çıksın diye! Ve de işte başbakan, ben kendi ülkeme sınır tacizini yaptırmam beyler, işgalden öte çarem yok! Diye konuşuyor.
Bunlar gelip çakılıyor kafama. “Sağlık ve Güvenlik”i yazacak zaman mı şimdi?
Hem Cuma günü zaten sizler o yazıyı okuyamayacaktınız belki. Savaş tam tamları başlamış olacak, mehteranın yürüyüşü bandonun marşlarına, kahramanlık Türküleri Osmanlı nutuklarına karışmış ve baştakilerin ağzı kulaklarına varmış olacak ve de hamaset gök yüzünde dolanacak…tır, belki de…
Fakat, muhakkak o zamana kadar okuyup öğrenmiş, düşünüp yorumladıklarınız gözlerinizin önüne gelecek. Mesela merkezdeki CIA uzmanlarının, Uzak ve Güney Asya’da Çin’i kuşatma harekatına Ortadoğu’dan başlama programlarını hatırlayacaksınız. Ve Suriye’nin işgali ile Alevi iktidarının sünnilere teslim edileceğinin Türkiye’ye bırakılacağı ve Irak’ta Alevi etkinliğine son verilerek bağımsız Kürt devletinin ilan edileceği ve bu Büyük Ortadoğu Projesi’nin Recep Tayyip’in eşbaşkanlığında ilerleyeceği… Ve de ardından Obama’nın bu yılın sonunda – seçimi kazandıktan sonra – İran’ı yerle bir edeceği…Ve hele CIA’nın Ortadoğu uzmanı Graham Fuller’in “Türkiye Osmanlı tipi otoriter bir rejimle yönetilmeli” tezinin bütün Ortadoğuya teşmil edileceği planları…aklınıza gelecek, bir bir.
Elbet, ÇİN VE RUSYA vetolarını geri çeker ve de bütün antiemperyalist yurtsever güçlerin elleri pancar doğramağa başlarsa, eli kanlı işgalcilerin yapmayacakları kötülük kalmaz.
Bense, yine de, emperyalist ve işbirlikçi haramzadelerin bile aklılları başlarına gelsin istiyorum;
KEŞKE DİYORUM, AH KEŞKE…