Küçükken, TRT Radyosu’nda dinlediğim ¨Sen ne güzel bulursun, gezsen Anadolu’yu…¨ çocuk şarkısını ıslık öttürüp dudaklarımın maharetiyle çalarken, annem, ¨Gece gece ıslık çalınmaz, Şeytan ıslık sesine gelir!¨ derdi.
Ödüm kopardı. Islığı derhal keserdim.
Gerçi bu, geceleyin tırnak kesilmez, gece karanlık yerde çiş yapılmaz gibi batıl inançlardan biriydi ve evvela korkmuş, sonraları elbette dert etmemiştim.
Ancak bu alışkanlığa döndü, ıslık da çalmaz oldum.
Ne Şeytan’dan korkum vardı, ne de başka bir ego sorunum.
Bununla beraber, zaman zaman ıslığa müracaat ettiğim anlar olmuştur; haydi sizden saklamıyayım.
Şimdi hatırlıyorum da ıslık çaldığım zamanlar, yer ve durumlar, hep kendimi iyi ve rahat hissetmediğim vakitlerdi.
Sanki ıslık öttürüp, âdeta, herkese meydan havası çalıyordum.
Islık üzerine akademik çalışması senfonik orkestra gibi ses getirmiş, çok tartışılmış, Amerikalı felsefeci Prof.Dr. Charles Gray Shaw açıklamalarıyla geçenlerde karşılaşınca, hocanın iddialarını kendimden bildim, doğru buldum.
Bilmem ki, siz ne dersiniz?
Gerçi ıslık mevzusunda, İslamiyetin kutsal kitabı Kur’an’da bile kesin hüküm vardır; Charles G.Shaw hocaya gelene kadar edilecek söz zaten söylenmiştir.
Enfâl Suresi‘nin 35.Âyetinde, inançsızların Kâbe çevresinde ıslık çalıp el çırpmış olmasından şikâyet edilir, elbette ıslık çalanlara tanrısal azab eninde sonunda verilecektir.
ABD’nin New York Üniversitesi hocalarından Charles Gray Shaw’ın 1931 yılında yayınladığı bir akademik çalışmaya yer veren Time dergisinde yazılanlara bakılırsa, ¨Islık çalan gerçekte müzik yapmaz, onlar sadece o âna ait duygusunu ortaya koymaktadır!¨
Profesöre göre korkaklar, budalalar, salak aptiler, işsiz güçsüzler, aşağılık kompleksine sahip insanlar, kendine güveni olmayanlar, hasılı işe yaramaz kim varsa işte onlar ıslık çalar.
¨Başarılı ve değerli insanlar ıslık çalmaz!¨ diye mevzusuna son noktayı koyan Shaw’ın bu yöndeki saptamalarına karşılık Amerika’da ıslık müzisyenliği bir sanat kolu olarak devam göstermiştir.
Elektrik ampülünün mucidi, daha bir çok şeyin icadını yapan Thomas Edison‘ın gramofona ses aktarmaya başlaması üzerine ilk kez 1888 yılında ABD’de ıslıkla çalınan bir melodiyi taş-plaklara kaydettiğini de eklemeliyiz. Demek ki 1888’de Edison aşağılık kompleksine sahipti.
Mesela, Bobby McFerrin‘in ¨Don’t Worry, Be Happy!¨ adlı ünlü şarkısı da ıslıkla kaydedilen melodiler arasındadır; Bobby korkağın tekidir…
1909’da Los Angeles’da kurulmuş Islık Akademisi, şaka maka değil, Hollywood sinemasına ve ayrıca eğlence sektörüne ıslıkçı yetiştirmişti.
Onlar arasında Frank Sinatra‘ya, Dean Martin‘e bile eşlik edenler bulundu.
Şimdi şapkayı öne koyup düşünelim ve haksızlık etmeyelim: Islık deyip geçmeyiniz, bu iş konservatuar eğitimi dahi gerektiriyor.
İşin hafife alınır tarafı yok!
Afrika kıyılarındaki İspanya’ya bağlı Kanarya Adalarında ıslık öğrenimi ilkokullarda, 1.sınıftan itibaren mecburî ders olarak veriliyorsa, bunu gayet önemsemek gerekir. Orada çocuklar bülbül gibi şakımakta, dağ taş ıslıkla şenlenmektedir.
Uğur Dündar‘ın bir televizyon haberi olarak aktardığı, Karadeniz yaylalarında ıslıkla haberleşenlere dair özel programı hatırlar mısınız? Ülkemizde bile bir haberleşme aracı olarak ıslık kullanılmaktadır.
İşte bu yüzden, Amerika’da ıslık eğitimi ciddiye alınmaktadır.
Los Angeles’da ıslık dersi veren okulların, kursların olduğunu hemen buraya ekleriz.
Niyedir, demeyiniz! Zira orası müzik, sinema-Hollywood, tiyatro ve eğlence merkezidir. Islığa demek ihtiyaç duyulmaktadır.
O hâlde Şeytan, Los Angeles’da karargâh kurmuştur.
Sadece Los Angeles değil, elbette…
Daha birçok Amerikan şehrinde ıslık okulları, kursları, seminerleri vardır ve Amerikalı ıslık öttürmeyi pek sever.
Şimdi bu durumda Charles G.Shaw hocanın seksen küsür yıl evvel söylediği teori-nazariye ve iddiayı doğru varsayarsak, demek Amerikalı’nın cümlesi korkak, budala, işsiz güçsüz, aşağılık kompleksindedir; yok bu kadarı da devenin nalıdır.
Böylesine bir tümden gelim mantık yöntemi, ¨Biber acıdır, gerçekler de acıdır, o hâlde gerçek biberdir!¨ saçmalığına varıyor.
Kim ne derse desin, ıslık öttürülmeden durulmuyor: Gelecek sene, 2014 yılının Nisan ayında ABD’de bir ıslık yarışması düzenlenecektir: Ulusal Islık Yarışması ve Sempozyumları…
Üçbin kişiye açık bir toplantı N.Carolina Eyaleti’ndeki bir kentte yapılacak; hazırlıkları sürüyor.
Biletler kapış kapış gidiyor; meraklıysanız hemen alın!
Çerkeslerde bir atasözü vardır: Fark edilemeyen ıslık çalarmış!, derler.
Meğer ne kadar çok fark edilmeyi bekleyen Âdemoğlu var, diyesi geliyor insanın…
_________________
